Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2007

η δίκη

περιφέρω ένα κάποιο σώμα...
ελλιπείς,
δίχως φαντασία,
οι κινήσεις για τον ευπρεπισμό του
άστεγες οι σιωπές του
ξεσυλλόγιαστες οι επιλογές του

κορο'ι'δεύω ένα κάποιο σώμα...
απόλαυση πρόσκαιρη του χαρίζω
ύστερα,
μ'ένα μάτσο ενοχές
τις εσοχές του χαστουκίζω

παραμορφώνω ένα κάποιο σώμα...
τα άλλοθι που μου προσφέρει εξαφανίζω

για να φαίνομαι στη δίκη
ως μόνος ένοχος
εγώ...

3 σχόλια:

Θ. Βοριάς είπε...

Καλημέρα!
Καλώς ήρθες στο εργαστήρι μου.

Ιωαννα είπε...

θα κραταγα καθε γραμμη για να τη φιλήσω , μέχρι να ξαποστάσουν οι ερινιες .

Μόνο και μόνο γιατι αυτές οι άστεγες σιωπές που ένιωσες , ντύθηκαν το κορμί των ενοχών τους.

Ιωαννα βουτηγμενη στο βλέμα των κεραυνών

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

άγγιγμα
φίλημα χρησμός...

ναι,η αγάπη μόνο ξεφλουδίζει ενοχές

μια καλημέρα Ιωάννα
βουτηγμένη σ'έναν αντάρτη ήλιο