αχ,πόσο του άπιαστου λαχτάρησα
τη δίψα να μην κοπάσω
θηλιά να σφίξω τη χαρά
και σε ψυχής δοκάρι ψηλά
να την κρεμάσω
γεφύρι να ρίξω αντίκρυ να περάσει
η ένθερμη ρευστότητα
φουσκονεριά τα ανύποπτα
λανθάνουσα η πίκρα μου τρέμισε το κατάρτι
άφταστη ευχή σε σκυταλοδρομία με θλίψη απάτητη
τα μάτια ανήμπορα
στη ρέουσα σιωπή ν'αντισταθούν
βράχων κατολισθήσεως το ανάγνωσμα
κατά αγνώστου υπευθύνου το διάγγελμα
να ψάξω,λέω...
μια λεύκα ευθυτενή
ν'ανυψώσω ένα λίγο τον κόσμο
'ένα λίγο ουρανό τα βλέφαρα να σφάξουν
ή πάλι,λέω...
σε σώμα κλαίουσας ιτιάς να εισέλθω
σε χώμα εγκόσμιο τον πόνο να γειώσω
θα'βρισκα τότε όνομα
το οστεοφυλάκιο σώμα μου
να φιλέψω
και φιλί βραχνό
στην άπιαστη ψυχή
να σβήσω
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
γεια σου εχεις πολλυ ωραιο blogg,και ευχομαι να το κανεις ακομα ποιο μεγαλο και ποιο ομορφο!!στεφανος.
σ' ευχαριστώ πολύ,
πιο μεγάλο εύκολο
το πιο όμορφο ας ελπίσουμε
καλό βράδυ
" βράχων κατολισθήσεως το ανάγνωσμα
κατά αγνώστου υπευθύνου το διάγγελμα"
μμμμμμμμ....
Καλό βράδυ
Ιππολύτη
...να ψάξω,λέω
μιαν ευχή να σε φιλέψω
απόψε,ονειροβάτη,
να ρίξει σε καταστολή
όλους τους δράκους κούραση
σαράκια αγωνίες ...
θα'βρισκες τότε ...τι;
λεμονανθούς όνειρα
σε καθαρόαιμη ξεκούραση;
βραχνό φιλί
σα θλιμένο πάλσαρ
που το δρόμο δείχνει για τους ναυαγούς...
"Το τέλος γράμματος σ' αγαπημένο,
εχει τη γεύση της πιο γλυκιάς μας λέξης
κι ο βράχος ανάγνωσμα κατολίσθηση
εως να φτάσουμε σ' αυτην με την καρδιά γδαρμένη
μα φτάνουμε;
δες μας κοιτά με μιαν απόχη άλλη γεύση
του βέλους όνομα ορθώς ανεστραμμένο
γράμμα αρχής του τέλους μαζί με μας θαμμένου"
Σ' ευχαριστώ... Την καλημέρα μου και την αγάπη μου, Ιππολύτη
Οπως τρέχουν οι σταγόνες της θλιψης στην ημερολόγια επαφή τους
έτσι δεινά
ο δύτης δοκιμάζει τις αντοχές του.
μην ξεχνας πως ο,τι δεν κλαιει δεν καθαρίζει .
Ιωαννα
Δημοσίευση σχολίου