Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Δεκέμβρης










Ήταν μέρες που φλόγα ντύθηκε η ζωή
και ξόβεργες έστησε στα όνειρά μας.

Πόλος έλξης η ύπαρξή σου στέρεα
με ρυμολκούσε...όχι σε σένα...
μα πίσω στους αιώνες.
Να σε ανταμώσω πριν από το πριν...

Ακόρεστα μάτια σε ατέρμονη αναζήτηση.
Ξαφνικά...όλο το σύμπαν...μόνο δίπλα σου ανάσαινε.

Άλογα λευκά κατέβαιναν πεδιάδες
καλπάζοντας το επερχόμενο.
Άνοιξη φτερωτή
τιτίβιζε το μελλούμενο
που χρόνια πριν είχε συντελεστεί...

Δεκέμβρης υφαίνοντας με κρίνα χιόνι
ερμήνευε σημάδια.

Μετέωροι...μα τόσο προσανατολισμένοι.
Αισθήσεις πυκνές ανέβλυζαν επιθυμίες.
Αρχέγονος χορός
ανέγγιχτο άφηνε το χώμα.

Λάμψη σφάλιζε μάτια
την ώρα που κλείδωνε ψυχές
τη μια μέσα στην άλλη.

Πρώτο φιλί...
Δε θυμάμαι
ούτε πώς ούτε πότε ξύπνησα...

Θυμάμαι γεννήθηκα
παλλόμενη μουσική
στη φλέβα του λαιμού σου...
Θυμάμαι τα χέρια σου
σε σχήμα απεγνωσμένης αγκαλιάς...

Είμαι μόλις λίγων στιγμών γυναίκα.
Ελάχιστα όσα έζησα
μπροστά σε όσα
όνειρα θέλω...

7 σχόλια:

k* είπε...

tromero..
anatrixias..
tha erthete x''genna fili mou?
filakia
k*

Ανώνυμος είπε...

Γέφυρες ημερομηνίες
στοιχειώνουν τον δρόμο
εκεί,
δεξιά στον κύκλο του βραχίονα
που κλείνει την ανάσα σου τραγούδι.

Από δώ.
Από δω το γεφύρι σε φέρνει.
Απ' την άλλη η ξενητειά.

Λίγων στιγμών γυναίκα,
σε σένα μιλώ,
με τον παλμό της φλέβας
και τη φωνή της αίσθησης.

Στο πρώτο φιλί.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Καλίνα μας,αγαπημένη φίλη μας και πολλά πολλα ακόμα...
Χαίρομαι που σου άρεσε,είναι από τα πιο ξεχωριστά για μένα.
Δεν θα έρθουμε καλή μου.
Θα δούμε τα Χριστούγεννα εδώπάνω πώς τα περνούν και ειναι φανταστικά...
Τι καλά να ερχόσουν...
Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Αν ήμουνα δάσκαλός σου θα σου έβαζα άριστα, αν ήμουν μαθητής σου θα σε θαύμαζα, αν ήμουν αντίζηλος σου θα σε ζήλευα, τώρα που είμαι φίλος σου ζητώ την άδεια να είμαι συνταξιδιώτης στα ονειρικά ταξίδια σου. ΦΕΥ! ΓΑΤΟΣ

Socrates Xenos είπε...

"Είμαι μόλις λίγων στιγμών γυναίκα"

όταν κατεβαίνεις τέτοιους ώριμους ελαιώνες, δεν αντέχω να μη σου το πω

χαίρομαι που είναι όλα όμορφα, Ιπ

την αγάπη μου

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Φίλε μου φευ-γάτε,
οι φίλοι δεν χρειάζονται άδεια
για να μας συνοδεύουν στα ταξίδια όπου κι αν γίνονται αυτά...
Ευτυχώς το ξέρεις καλά αυτό και ετσι αυθαίρετα έρχεσαι μαζί μου
πότε με αερόστατο...
πότε με πατίνι...
πάντα όμως με τα πανιά της ψυχής σου ανοιγμένα...
Σε αγαπώ πολύ,να το θυμάσαι.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Σωκράτη των στοχασμών,
των στίχων,των μουσικών...

Τα λόγιασου πάντα βρίσκουν ένα
δικό τους μυστικό πέρασμα και φτάνουν στα πολύ βαθιά δώματα..

Καληνύχτα ποιητή μου...