στη δομή της φωνής σου
κατέπεσα
μια μετατόπιση φορτίου εντός σου
στάθηκε μοιραία
και να σκεφτείς...
σε αυλή που πλάκα λιθάρι δεν μας έστρωσε
κουτσό ένα δυο πώς παίξαμε κι οι δυο;
και να σκεφτείς...
πώς βούλιαξαν
πατούσες όνειρα τόσων στιγμών;
πέρα βαθιά,
κόκκινα κίτρινα βαρκάκια
γαντζώθηκαν στην άγκυρα,
σημαδούρα να βρίσκει η χαρά
μα για την ώρα....
μόνο θολό ασπασμό του κύματος
διανυκτερεύει η ψυχή μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
με κατι τέτοιες αισθητες που ξυπνας με τις γραφές σου ...ακομα και η μελαγχολία μετατοπίζεται .
ΠΟια ειμαι εγω που θα σου πω πόσο ομορφα γραφεις ...
μα ειμαι ενα κομματι κοίταγμα στην αρμονία που γεννας με τις γραφές σου ..κι αυτο θαρρω πως ειναι το δωρο σου ...σε ολους εμας ...σε μένα που σε καμαρώνω
Ιωαννα
''ένα κομμάτι κοίταγμα στην αρμονία που γεννάς..''
τι γλυκό για να προχωρήσω τη μέρα μου...
και τη μελαγχολία ας τη μετατοπίσουμε...ας τη μετακομίσουμε...
μόνο ένας ήλιος ας μείνει και η άνοιξη που έρχεται...
καλημέρα γλυκιά Ιωάννα,ευχαριστώ για το δικό σου δώρο...
Καλή μου Ιππολύτη, περίμενε αποστολή διαμέσου Κ. κάποιου βιβλίου. Είδα ένα "μήνυμα" αρκετά αργά αλλά όχι και πολύ φαντάζομαι (δε χρόνισε:)) Προς Θεού, δεν είμαι σνομπ! :)
Φιλιά και χαίρομαι που βρέθηκε και στα χέρια σου
δεν το σκέφτηκα ούτε μια στιγμή vel,και εγώ αυτό τον καιρό είμαι χαμένη...
σ΄ευχαριστώ πολύ θα το περιμένω...
φιλιά
Δημοσίευση σχολίου