Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2009

Του Οκτώβρη νύχτα.


Στο λίγο του κόσμου...
Στο λιγότερο μιας νύχτας...

Πλαταίνει η άπλετη ομορφιά
Νήμα απλώνει νοτισμένων
Συλλαβών και μύρων
Ενστικτωδώς το σώμα πόθησε
Οικείο άγγιγμα...
Λιογέννητη πηγή μελένια
Ρέει ποταμός...
Απροσδόκητου
Ανέλπιστου
Ανομολόγητου...



10 σχόλια:

Μαριάνθη είπε...

Καλό σου απόγευμα Ιππολύτη.
Υπέροχη η εικόνα.Ταξίδεψε τη νου μου πάλι.
Νασαι καλά.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

KAΛΗΣΠΕΡΑ ΜΑΡΙΑΝΘΗ

ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΕΚΕΙ ΧΑΜΗΛΑ;

ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑ

Μαριάνθη είπε...

Επιτέλους ξεκίνησε κι εδώ το φθινόπωρο με την τρυφερή και δημιουργική του μελαγχολία Ιππολύτη.
Μας ψιχάλισε και η βροχούλα απόψε.
Χαιρετισμούς.

mareld είπε...

Αμαζόνα της καρδιάς μας!

Αγαπημένη μου Ιππολύτη!

Μαγικοί Ψίθυροι καρδιάς έφτασαν στο δάσος μου..


Ψίθυροι καρδιάς

Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μπάσης
Άλλες ερμηνείες: Πασχάλης Τερζής

Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε,
για άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε.
Με μάτια αναμμένα, με λόγια ανήμερα
κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα.

Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.

Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας,
τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας.
Σε χάρτες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς
θα καίγονται όσα, φως μου, δεν ήτανε για μας.

Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.

http://www.youtube.com/watch?v=eC805aVh_m8

Όλα στη ζωή σου να έρχονται όπως ακριβώς σου αξίζει!!!

Γλυκά φιλιά!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥ ΒΥΘΟΥ
ΔΑΚΡΥ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΜΑΡΕΛΤ

ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΑΝΑΜΜΕΝΑ,ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΑΝΗΜΕΡΑ
ΣΕ ΣΕΝΑΝΕ ΜΕ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ...

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗ ΕΥΧΗ
ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ...

ΣΕ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ...

ετεροπολικος είπε...

Εκπνοή γεμάτη αναμνήσεις ενδόξου παρελθόντος, φθινόπωρα ερωτικά σε τρυγημένα αμπέλια, γλυκά απομεσήμερα σε ρακοκάζανα, ζουρνάς και τσίκνα στους θεούς της μέθης και της ηδονής.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΕΤΕΡΟΠΟΛΙΚΕ...

ΟΠΩΣ ΕΠΙΝΑ ΓΟΥΛΙΑ ΓΟΥΛΙΑ
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ...
ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΣΤΑΦΥΛΙΟΥ ΜΟΥ ΑΦΗΝΑΝ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ...
ΓΛΥΚΟ ΠΙΟΤΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΣΚΟ...
ΛΙΓΩΜΑ ΚΑΙ ΖΑΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ...

ΑΧ...ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ...

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

"ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΘΥΣΩ
ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΚΡΟ ΝΑ ΠΙΩ ΚΡΑΣΙ
ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΙΣΩ ΜΟΥ Ν'ΑΦΗΣΩ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ

ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΘΥΣΩ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ
ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ
ΚΑΙ ΝΑ'ΝΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΓΙΟΡΤΗ"

ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ Γ.ΧΑΡΟΥΛΗ.

ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΕΡΩΤΕΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...
ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΠΙΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Η ΣΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ...

Αστοριανή είπε...

Ιππολύτη μου,

...και σούστειλα μεσω της Μαρέλντ,
ιχνηλατήματα αγάπης...
Εδώ,
το λεπτεπίλεπτο άρωμα
της κίτρινης ντάλιας
που αγκομαχεί ξεψυχώντας
στ' αγρίεμα του Όκτώβρη...

Σε φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΜΟΥ,

ΤΑ ΙΧΝΗ ΣΟΥ ΤΑ ΦΩΤΙΣΑΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ...ΓΙΆΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΗΚΑ ΕΔΩ..ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΩΡΑ...ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΠΑΛΟ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΗΜΙΦΩΣ...

ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΕΝΑΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΠΟΥ ΞΕΨΥΧΑ...
ΓΙΑΤΙ Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟΣ...

ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ...