Nύχτα.
Ζέστη.
Κουρτίνα ανεμίζει.
Πόλη βουίζει.
Μηχανές.
Ειδήσεις.
Φλέβες του κάμπου
γύρεψαν
τον ρυθμό της σιωπής...
Κλείνω τα μάτια
για να ακούσω μονάχα τα γιασεμιά...
Κλείνω τα μάτια για να δω
μονάχα τον ορίζοντα
που λάθεψε το άπειρο...
Ζέστη.
Κουρτίνα ανεμίζει.
Πόλη βουίζει.
Μηχανές.
Ειδήσεις.
Φλέβες του κάμπου
γύρεψαν
τον ρυθμό της σιωπής...
Κλείνω τα μάτια
για να ακούσω μονάχα τα γιασεμιά...
Κλείνω τα μάτια για να δω
μονάχα τον ορίζοντα
που λάθεψε το άπειρο...
14 σχόλια:
σε καποιες περιπτωσεις οταν μιλαει η εμπνευση τα σχολια ειναι περιττα.απλα υπεροχο σαν ανθισμενο γιασεμι .ΟΡΦΕΑΣ
...Της μιας δραχμής τα γιασεμιά λοιπόν!!
Άρωμα από γιασεμί στην αυλή νύχτα καλοκαιριού να αρωματίζει...
Να που σε βρήκα!!
Με τους χαιρετισμούς μου.
geia sou re filinada pou arazeis sto mpalkoni k myrizeis ta giasemia..
filoures!!!!!!!!!!!!!
Εχω τη χαρά κάθε φορά που ανοίγω την πόρτα του σπιτιού να βλέπω ένα φράχτη ανθισμένο αυτήν την εποχή.
Αφήνω ένα κλωναράκι λοιπόν
ανθισμένο γιασεμί
στο περβάζι του παραθυριού σου
αντί για άλλο ευχαριστώ...
Καλώς την από τη γειτονιά μου.
Χαίρομαι για το αντάμωμα.
Προσδοκώ και συνέχεια.
Ξέρεις φίλη μου Κ.
καμιά φορά δε χρειάζεται να αράξεις στο μπαλκόνι για να μυρίσεις τα γιασεμιά.
Πάντως σε περιμένω στο μπαλκόνι.
Εύχομαι σύντομα.
Πολλά φιλιά.
Ιππολύτη
κλείνω τα μάτια για να δω
έναν ορίζοντα που λάθεψε το άπειρο...
τα καινούργια υλικά είναι φωτιά,
αστρική ύλη, γύρη γιασεμιών και συναισθήματα που εισβάλουν και με αλώνουν...
πολύ όμορφο, καλό καλοκαίρι να 'χουμε!
Να, λοιπόν, που πρόφτασες την Άνοιξη, πριν γυρίσει, την Κυριακή...
Εσύ, που σε μαγεύουν τα γιασεμιά
-που δεν πρόφτασα,
κι εγώ, μου με πνίγουν οι ανάσες απ' το φορτωμένο αγιόκλημα... κι είμαστε τόσο κοντά και τόσο χώρια... στον τόπο σου, τον εκπληκτικό!
Χαρούμενη Γιορτή του Πατέρα, σε σένα και σε όλους,
Ιππολύτη μου,
Υιώτα,
ΝΥ
Φωτιά,αστρική ύλη, γύρη γιασεμιών και συναισθήματα που εισβάλλουν και αλώνουν;
Ε, τότε σκηνοβάτη μου,είσαι τυχερός
Καλό Καλοκαίρι και να είσαι καλά πάντα.
Αμαζόνα της καρδιάς μας!
Γλυκιά μου Ιππολύτη!
Σε λίγο φεύγεις..θα ρθεις πιο κοντά αλλά γι αυτό δεν χαίρομαι..χαρά νιώθω όταν θα πάμε κάποτε στη Επίδαυρο και μετά από παρακολούθηση ας πούμε του Προμυθέα Δεσμώτη, θα κατεβούμε στη παλιά Επίδαυρο να σου γνωρίσω τους φίλους μου εκεί αλλά κυρίως για να μαζέψεις μια φουχτίτσα γιασεμιά από το γιασεμάκι μου..
Ξέρω ότι πάντα ηλιόλουστη θα περπατάς...
Με πολλά γλυκά φιλιά σου εύχομαι ένα υπέροχο Καλοκαίρι!
Γιώτα μου ναι τόσο κοντά αλλά και χώρια.Αλλη φορά ίσως να είμαστε πιο τυχεροί.
Καλό Καλοκαίρι να έχουμε.
Αγαπημένη μου κόρη του κρύσταλλου βυθού...
Ξεχωριστή μου Μαρελντ,
ναι φεύγω σε λίγες βδομάδες και έρχομαι βόρεια,πιο κοντά σου.
Ελπίζω να νικήσουμε τις όποιες δυσκολίες και να ανταμώσουμε.
Άλλά κι εμένα η εικόνα στην Επίδαυρο με τους φίλους και το γιασεμάκι σου με χαροποιεί και με γεμίζει πολύ περισσότερο,ειδικά αν αυτό συναδεύεται από τη μόνιμη επιτέλους εγκατάστασή σου στην Ελλάδα.
Καλό Καλοκαίρι καρδούλα μου.
γεμίζουν άραγε οι αποστάσεις με τις αίσθητες ?
Ιωαννα
ΥΓ. γραφεις αργα αλλα εχεις μια γευση μελι .
Ηρ8α για λιγο στην Ελλαδα και φευγω αυριο 23 για το Βορά μου ...
μα θα ρ8ω παλι στου Ιουλι τα στερνα . γραφε μου οταν μπορεις γιατι ετσι πέρνω ανάσες
Ιωαννα της Τεργιεστης
Ιωάννα της Τεργιέστης,
οι αποστάσεις δε γεμίζουν,μόνο γλυκαίνουν...
Να είσαι καλά όπου κι αν βρίσκεσαι.Τέλος Ιουλίου κι εγώ θα βρίσκομαι για λίγο ακόμα Ελλάδα.Μήπως κάπου κοντά;
Δημοσίευση σχολίου