Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Δυο κάμαρες.
















Τα όνειρά μου






Σε δυο κάμαρες μικρές χωράνε
Σ' ένα κηπάκι διαλεχτό αναπάυονται
Ίσα για να σκαλίζω προσμονή
Στέκεσαι στην αυλόπορτα
Στους ώμους φοράς την Άνοιξη
Τα μάτια σου χαιδεύουν τη Ροδιά
Κι η ανάσα σου
Μυραίνεται Βασιλικό και Δυόσμο
Μ' αποζητάς...
Κι εγώ διαβάζω Θαλπωρή
Δικά σου λόγια τρυφερά
Με προσφωνούν Αγάπη

Νέα αγκαλιά κάθε φορά
Εφευρίσκω
Να σε χωρέσει ολάκερο
Χαμογελάς...


1 σχόλιο:

Μαργαρίτα είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!

ΥΠΕΡΟΧΟ.. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!!!

Φτιάχνει τη μέρα κάποιου :))))