Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Φυλαχτό




Σου δίνω την αγάπη μου...όλην της ζωής μου
Σου δίνω τη σκέψη μου...βαθιά να σε συντροφεύει
Σου δίνω την πίστη μου...σε σένα...σε μας
Σου δίνω την ελπίδα μου...το όνειρο να ζήσουμε...κάποτε
Σου δίνω τα ειπωμένα και τα ανείπωτα
Με την ευχή
Να γίνουν για σένα φυλαχτό
Όπου πας...Όπου σταθείς
Σε ό,τι σκεφτείς...Για όσα νοιαστείς
Σε ό,τι νιώσεις...Σε ό,τι πράξεις
Εσύ...
Πολύτιμο πλάσμα μου
Άνθρωπος της μοίρας μου
Αστείρευτη χαρά μου
Δικαίωμα στην ευτυχία
Χρόνος απλός
Χρόνος ουσιαστικός
Χρόνος διεισδυτικός
Χρόνος διαισθαντικός
Είσαι...
Η ζωή πριν από σένα
Τόσα χρόνια που σε περίμενα...
Η ζωή μετά από σένα
Τίποτα δεν είναι ίδιο πια...
Η ζωή με σένα
Παρόν...
Ζ ω ή μ ο υ

4 σχόλια:

Eυαγγελία είπε...

τα λιγα λογια ζαχαρη
και τα καθολου μελι
ποιημα που ειναι "ΕΞΟΧΟ"
παινεματα δεν θελει

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

¨Εφτασε ως την πόρτα μου η άχνη των λόγων σου και με πασπάλισε γλυκά ...σαν χάδι...

Ευχαριστώ από καρδιάς.

Αστοριανή είπε...

Ιππολύτη μου,
ΠΟΥ είσαι;

Χαθήκαμε...
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ

Unknown είπε...

υπέροχο! εκεινη ακριβώς την ημέρα 7.40μμ γεννήθηκε η κόρη μου! Ένα υπέροχο δώρο το ποίημα σου!Ιππολύτη μου εύχομαι να είσαι καλά! φιλιά πολλά Παναγιώτα