Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

αδέσποτα λασπόνερα

λευκό χεράκι
αφημένο μέσα στο δικό μου,
διαδρομή σπίτι σχολείο,σχολείο σπίτι

κι εγώ λίγους πόντους χρόνια ψηλότερη,
να πολεμάω βροχιές κι αέρηδες....
τ'αδέσποτα λασπόνερα μη λερώσουν
τα βαρκάκια μποτάκια σου,
μην πάρουν νερό και μουσκέψουν
οι θάλασσες στα μάτια σου...

μην τότε ζητήσεις τη μάνα
και εγώ δε θα'χα να στη δώσω...

γιατί δεν έφτανε ως εκεί η κραυγή μου,
ως την ξένη γη...
κι ούτε το βλέμμα μου καυτό,παιδί κι εγώ,
να λιώσει χιόνια απουσίες,
χάδι μάνας να σε προσφωνήσει
το χνούδι σου,καρδιά μου, να φωτίσει...

να γελάς...
να ακούω να χαίρομαι...
να λιώνουν τα σύρματα αδερφούλα...

10 σχόλια:

MARIA ANDREADELLI είπε...

“Φυλώ το σύρμα μου πριν μπω
Διάλειμμα ανάσας
Στην έξοδο σφιχτά το δένω
να με κρατά γερά
μη ζαλιστώ και πέσω
σ’ αγύριστους βυθούς.
Φυλακή κι ελευθερία
το σύρμα μου.”


Χάρηκα που σε γνώρισα Ιππολύτη.
Καλή Ανάσταση!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

κι εγώ χάρηκα γλυκιά ψυχούλα

Καλή Ανάσταση και σε σένα

Socrates Xenos είπε...

Ιππολύτη

Χρόνια Πολλά
γεμάτα ευπλησίαστα όνειρα

με αγάπη

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Σωκράτη
γλυκιά που είναι η ευχή σου...
ευχαριστώ αυτή την όμορφη και ευγενική ψυχή
ευχαριστώ για όλα,να είσαι πάντα καλά,ν'ανταμώνουμε και να μοιραζόμαστε στιγμές έμπνευσης και δημιουργίας

Χρόνια Πολλά

Γουφ είπε...

με την άδειά σου,ωραίο μπλόκ
με αποψη και χωρις φλυαρίες.

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

σ'ευχαριστώ γούφα
να έχεις ένα όμορφο βράδυ

Ιωαννα είπε...

Νομιζω καμια φορα οτι βγαινω μεσα απ αυτα τ αδεσποτα λασπόνερα .

Απο κεινο το τελος της βροχης που ουτε να πονα μπορει .

Απ ενα ταξίδι ενος θυμωμενου ουρανού που μονο ν αγαγκιάσει θέλει πάνω στα σωματα των σκιω΄ν μας .

Ξεχνιεμαι διαβάζοντας σε ..
Γιατι οι λέξεις που τρεχουν στις γραφες σου ...ειναι κομματια ψιθυροι και φόβοι


Ιωαννα


Απλα ηθελα να ξερεις πως δεν ζωντανευεις μονο εσυ μεσα απ τις γραφες σου ...αλλα και ολοι εμεις που σε διαβαζουμε

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

καλή μου Ιωάννα
πάντα μελίρρυτος ο λόγος σου
ακόμα κι αν μιλάς για βροχιές και λασπόνερα...

το πήρα το μήνυμα...ετομάζομαι για επαναφορά

ας είναι δροσερό ετούτο το απόγευμα

Socrates Xenos είπε...

Ιπ
Καλό Καλοκαίρι!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Πόσες και πόσες αναμνήσεις δεν έφερε μπρος στα μάτια μου αυτό, που αχόρταγα διαβάζω , μελετώ , αναπνέω , μέσα από τις λέξεις που αποτυπώνουν ψυχή!
Ιππολύτη,κάπου στο παρελθόν,είχαμε ίδιο δρόμο και ίδιο προορισμό.
Να είσαι καλά.