Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μπάσης Άλλες ερμηνείες: Πασχάλης Τερζής
Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε, για άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε. Με μάτια αναμμένα, με λόγια ανήμερα κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα, εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα. Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα, κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας, τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας. Σε χάρτες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς θα καίγονται όσα, φως μου, δεν ήτανε για μας.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα, εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα. Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα, κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
http://www.youtube.com/watch?v=eC805aVh_m8
Όλα στη ζωή σου να έρχονται όπως ακριβώς σου αξίζει!!!
Εκπνοή γεμάτη αναμνήσεις ενδόξου παρελθόντος, φθινόπωρα ερωτικά σε τρυγημένα αμπέλια, γλυκά απομεσήμερα σε ρακοκάζανα, ζουρνάς και τσίκνα στους θεούς της μέθης και της ηδονής.
ΟΠΩΣ ΕΠΙΝΑ ΓΟΥΛΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ... ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΣΤΑΦΥΛΙΟΥ ΜΟΥ ΑΦΗΝΑΝ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ... ΓΛΥΚΟ ΠΙΟΤΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΣΚΟ... ΛΙΓΩΜΑ ΚΑΙ ΖΑΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ...
...και σούστειλα μεσω της Μαρέλντ, ιχνηλατήματα αγάπης... Εδώ, το λεπτεπίλεπτο άρωμα της κίτρινης ντάλιας που αγκομαχεί ξεψυχώντας στ' αγρίεμα του Όκτώβρη...
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές υπάρχει μια δίψα υπάρχει μια αγάπη υπάρχει μια έκσταση, όλα σκληρά σαν τα κοχύλια μπορείς να τα κρατήσις στην παλάμη σου.
Μέσα στις θαλασσινές σπηλιές μέρες ολόκληρες σε κοίταζα στα μάτια και δε σε γνώριζα μήτε με γνώριζες. ΣΕΦΕΡΗΣ
Μη σπαταλάς την πνοή που σου χάρισε τούτη η ανάσα. ΣΕΦΕΡΗΣ
Έχει τόσα μυστικά τούτο το κορμί τόσα τούτη η ψυχή κι η υπομονή μεγάλη με ελπίδα ταύτισης στιγμιαίας ευτυχίας κτήμα μας δικαιωματικά... ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ
Άγραφων στίχων βρίσκω μισάνοιχτη την πόρτα. Σπρώχνω ελαφρά το τρίξιμο να μπω κι από το βάθος βάθος μου απαντά μια αγριοφωνάρα πως έχουνε γραφτεί. ΔΗΜΟΥΛΑ
Με την αγάπη, λειτουργώ το αδιέξοδο. Δεν έχω άλλο εξέχον κερί... ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΕΝΟΣ
Τρέχουν αμπέλια τα μάτια σου μέθη μεσημεριού βαριά ανάσα σπαθίζουν οι τρυγητές κοκκινόχωμα σώμα γυμνή κληματόβεργα ξινόμαυρο χείλι η αγάπη γεννάει στις φυλλωσιές άγουρα μήλα όπως εκείνο που δάγκωσες και τ'άφησες μισό
δεν έχω χέρια απαλά να σε κρατήσω να μη σπάσεις ψυχή δεν έχω να σου ζεστάνω στο τσουκάλι μόνο δυο καρφιά ένα για σένα ένα για μένα να κρεμάσουμε ψηλά τα καλοκαίρια μας να μην τα φτάνουν οι χειμώνες ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΡΑΒΑΚΗΣ
Για να είσαι μεγάλος,να είσαι ολόκληρος:τίποτα Από τον εαυτό σου μην υπερβάλλεις ή αποκλείεις. Να είσαι ολόκληρος εσύ σε κάθε πράγμα.Βάλε τον εαυτό σου Στο μικρότερο πράγμα που κάνεις. Έτσι και η σελήνη ολόκληρη σε κάθε λίμνη λάμπει Και λάμπει,γιατί ζει ψηλά. FERNANDO PESSOA
10 σχόλια:
Καλό σου απόγευμα Ιππολύτη.
Υπέροχη η εικόνα.Ταξίδεψε τη νου μου πάλι.
Νασαι καλά.
KAΛΗΣΠΕΡΑ ΜΑΡΙΑΝΘΗ
ΠΩΣ ΠΑΕΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΕΚΕΙ ΧΑΜΗΛΑ;
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Επιτέλους ξεκίνησε κι εδώ το φθινόπωρο με την τρυφερή και δημιουργική του μελαγχολία Ιππολύτη.
Μας ψιχάλισε και η βροχούλα απόψε.
Χαιρετισμούς.
Αμαζόνα της καρδιάς μας!
Αγαπημένη μου Ιππολύτη!
Μαγικοί Ψίθυροι καρδιάς έφτασαν στο δάσος μου..
Ψίθυροι καρδιάς
Στίχοι: Ελένη Γιαννατσούλια
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μπάσης
Άλλες ερμηνείες: Πασχάλης Τερζής
Καράβι το φεγγάρι στο σώμα κύλησε,
για άνομα πελάγη κρυφά μας μίλησε.
Με μάτια αναμμένα, με λόγια ανήμερα
κατάργησα για σένα σταθμούς και σύνορα.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
Καράβι το φεγγάρι μες στο κρεβάτι μας,
τα χάδια μας λυτρώνει και την αγάπη μας.
Σε χάρτες και σε πόλεις με ψίθυρους καρδιάς
θα καίγονται όσα, φως μου, δεν ήτανε για μας.
Τι πρέπει, τι δεν πρέπει, στιγμή δεν σκέφτηκα,
εγώ μέχρι θανάτου σε ερωτεύτηκα.
Σε σένανε με πάνε όλα τα βήματα,
κι ας είναι να περάσω σαράντα κύματα.
http://www.youtube.com/watch?v=eC805aVh_m8
Όλα στη ζωή σου να έρχονται όπως ακριβώς σου αξίζει!!!
Γλυκά φιλιά!
ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΥ ΒΥΘΟΥ
ΔΑΚΡΥ ΦΙΛΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ...
ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΜΑΡΕΛΤ
ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΑΝΑΜΜΕΝΑ,ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΑΝΗΜΕΡΑ
ΣΕ ΣΕΝΑΝΕ ΜΕ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ...
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΟ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΗ ΕΥΧΗ
ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕΣ ΚΑΛΗ ΜΟΥ...
ΣΕ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ...
Εκπνοή γεμάτη αναμνήσεις ενδόξου παρελθόντος, φθινόπωρα ερωτικά σε τρυγημένα αμπέλια, γλυκά απομεσήμερα σε ρακοκάζανα, ζουρνάς και τσίκνα στους θεούς της μέθης και της ηδονής.
ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΕΤΕΡΟΠΟΛΙΚΕ...
ΟΠΩΣ ΕΠΙΝΑ ΓΟΥΛΙΑ ΓΟΥΛΙΑ
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ...
ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΣΤΑΦΥΛΙΟΥ ΜΟΥ ΑΦΗΝΑΝ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ...
ΓΛΥΚΟ ΠΙΟΤΟ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΣΚΟ...
ΛΙΓΩΜΑ ΚΑΙ ΖΑΛΗ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ...
ΑΧ...ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ...
"ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΘΥΣΩ
ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΚΡΟ ΝΑ ΠΙΩ ΚΡΑΣΙ
ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΙΣΩ ΜΟΥ Ν'ΑΦΗΣΩ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ
ΑΠΟΨΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΕΘΥΣΩ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ
ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ
ΚΑΙ ΝΑ'ΝΑΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΓΙΟΡΤΗ"
ΣΤΙΧΟΙ ΑΠΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ Γ.ΧΑΡΟΥΛΗ.
ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΕΡΩΤΕΣ ΠΟΥ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...
ΤΑΞΙΔΕΥΟΥΝ ΠΙΑ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
Η ΣΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΕΡΙΑ...
Ιππολύτη μου,
...και σούστειλα μεσω της Μαρέλντ,
ιχνηλατήματα αγάπης...
Εδώ,
το λεπτεπίλεπτο άρωμα
της κίτρινης ντάλιας
που αγκομαχεί ξεψυχώντας
στ' αγρίεμα του Όκτώβρη...
Σε φιλώ,
Υιώτα
αστοριανή, ΝΥ
ΑΣΤΟΡΙΑΝΗ ΜΟΥ,
ΤΑ ΙΧΝΗ ΣΟΥ ΤΑ ΦΩΤΙΣΑΝ ΜΙΚΡΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ...ΓΙΆΥΤΟ ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΗΚΑ ΕΔΩ..ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΩΡΑ...ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΠΑΛΟ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΗΜΙΦΩΣ...
ΔΕΝ ΜΑΣ ΤΡΟΜΑΖΕΙ ΕΝΑΣ ΟΚΤΩΒΡΗΣ ΠΟΥ ΞΕΨΥΧΑ...
ΓΙΑΤΙ Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟΣ...
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ...
Δημοσίευση σχολίου