Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

επιστροφή

τα σύννεφα μάτια μου τη θάλασσα μοίρα
ερωτεύτηκαν
και έπρεπε στο νερό να μάθω να περπατώ

με κάβους λυμένους
και δάχτυλα ξέμπλεκα
επιστρέφω στο αίμα μου
σφυρήλατο πουλάω το σφυγμό μου
ατόφιο κερδίζοντας το όνειρο

θαλερή αμοιβή μου...
Ανθρώπου μόνο προσφορά

5 σχόλια:

Socrates Xenos είπε...

αγαπώ αυθωρεί
παραχρήμα
αυτομάτως
τέτοιους στίχους
και το μόνο που σκέφτομαι
είναι να χαμογελάς
έλα
τρέχα
πέτα κι άλλο τα σανδάλια σου!

Unknown είπε...

Υπέροχο! "ατόφιο κερδίζοντας το όνειρο"...
Σας στέλνω την αγάπη μου, μια ζεστή αγκαλιά και την πιο τρυφερή και αισιόδοξη καληνύχτα!!!

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

έτσι σκέφτομαι κι εγώ για σένα
να χαμογελάς
ακόμα κι όταν πνίγεσαι στα βαθιά μεσάνυχτα...
το πρωί να χαμογελάς...

σ΄ευχαριστώ Ξένε μου
που δεν είσαι ξένος

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

γλυκειά μου Αφροδίτη
όχι άλλες εκπτώσεις στα όνειρά μας

σε φιλώ,σε σκέφτομαι
και σ΄αγαπώ πολύ...

Ανώνυμος είπε...

Άλλοι επιστρεφουν εντός τους, κερδίζοντας όνειρα
Άλλοι αναχωρούν ψάχνοντας ζεστές αγκαλιές
Ευτυχώς που υπάρχει αυτή η αέναη κίνηση
Και μπορεί ακόμη και να συναντηθούνε κάπου....